«Εγώ θρηνώ από τώρα την κόρη μου. Η κατάστασή της διαγράφει κάθε ελπίδα. Κάντε όμως κάτι να σωθούν τα παιδιά όλου του κόσμου».

Διαβάζοντας αυτό το γράμμα κατάλαβα (ο δημοσιογράφος) ότι δεν χρειαζόταν υπογραφή. Θα μπορούσε να ήταν το γράμμα κάθε πατέρα με το ίδιο πρόβλημα. Θα μπορούσε να ήταν η κόρη οποιουδήποτε…. Πόσα απ’ αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν δίπλα μας είναι ήδη καμένα.

Ο καθένας μας πλέον θα πρέπει να σκεφτεί υπεύθυνα ότι το επόμενο θύμα ναρκωτικών μπορεί να είναι ένα πρόσωπο από πολύ κοντινό περιβάλλον και ότι θα πρέπει όλοι να επωμισθούμε τις ευθύνες μας για την αντιμετώπιση αυτής της μάστιγας των ναρκωτικών.

Έχει διαπιστωθεί και έχει γίνει αποδεκτό απ’ όλους. Ότι τα ναρκωτικά γενικά αποτελούν μία επικίνδυνη εμπειρία και θανάσιμο κίνδυνο για τις σύγχρονες κοινωνίες. Δεν μπορούν να λύσουν κάποιο πρόβλημα, αλλά ούτε μπορούν να προσφέρουν κάποιο καλό.

Αντιθέτως δε, είναι κοινά αποδεκτό απ’ όλους ότι τα ναρκωτικά αλλοιώνουν τη φυσική υγεία των ατόμων, ελαττώνουν τις οικογενειακές σχέσεις και προκαλούν οικονομική εξαθλίωση. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ο εξευτελισμός της προσωπικότητας, η ηθική και κοινωνική καταρράκωση του ατόμου και γενικά η αντικοινωνική και εγκληματική συμπεριφορά του.

Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι παγκόσμιο, αποτελεί πλέον μάστιγα απειλώντας θανάσιμα όλη την ανθρωπότητα και ανθρώπους που ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και επίπεδα, νέους και ενήλικες, άνδρες και γυναίκες. Εξελίχθηκες δε χωρίς να έχει ληφθεί παλιά, δραστική πρόληψη.

Έχουν πλέον αντιληφθεί πως η χρίση ναρκωτικών βρίσκεται σε πάρα πολύ μεγάλα ποσοστά στο χώρο της νεολαίας, στο πλέον ζωντανό και εύπλαστο κομμάτι της κοινωνίας και σε όλα τα μορφωτικά, καθώς και κοινωνικά επίπεδα.

Παγκοσμίως, οικογένειες πενθούν εξαιτίας των θανάτων από τα ναρκωτικά, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας. Τα ναρκωτικά προκάλεσαν μέχρι σήμερα μεγαλύτερο αριθμό θανάτων απ’ ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μαζί. Μπορούμε να πούμε κυριολεκτικά, ότι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος συμβαίνει εδώ και χρόνια. Δίπλα μας.

Λίγοι όμως το έχουν αντιληφθεί και ακόμη ελάχιστοι είναι αυτοί που αγωνίζονται ενάντια αυτής της λαίλαπας.

Εκατομμύρια άτομα σε όλο των κόσμο, μεταξύ των οποίων και αρκετά μεγάλο ποσοστό ανηλίκων είναι δούλοι κάποιου ναρκωτικού και μέρα με τη μέρα αρπαγμένοι από μια ψευδαίσθηση, οδηγούνται στο θάνατο.

Την πρώτη όμως θέση σ’ αυτή τη μακάβρια πορεία κρατούν σταθερά οι νέοι, ανάμεσα στους οποίους τα ναρκωτικά πραγματικά θραύση, απειλώντας το παρών και το μέλλον του τόπου.

Εκατοντάδες νέοι πέθαναν κατά την τελευταία δεκαετία από χρήση ναρκωτικών. Οι ζωές αυτών των παιδιών που χάνονται κάθε χρόνο, είναι αρκετές για να υπογραμμίσουν την τραγικότητα της κατάστασης, αποτελούν δε δραματική απόδειξη της φοβερής αυτής πληγής, μπροστά στην οποία κανείς δε δικαιούται να εθελοτυφλεί.

Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι πολύμορφο κοινωνικό φαινόμενο που απαιτεί δυναμικές προτάσεις και δεν επιδέχεται εύκολες λύσεις. Η εξάπλωση της χρήσης των ναρκωτικών δε δύναται να εξηγηθεί με μία μόνο αιτία. Πάντοτε θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη τα προσωπικά, ψυχολογικά, κοινωνικά αίτια που δυνατόν οδήγησαν το κάθε άτομο (χρήστη) να κάνει χρήση ναρκωτικών.

Η σημερινή εποχή, στην οποία ζούμε τα θύματα των επιστημών και της τεχνολογικής προόδου και απολαμβάνουμε τα αγαθά τους, είναι γεγονός ότι είναι έντονα πιεστική και αγχώδης και οι συνθήκες της ζωής που διαμορφώθηκαν από την τεχνολογική πρόοδο και ανάπτυξη προβάλλονται σαν αιτία όλων των αντικοινωνικών τάσεων και φαινομένων.

Σε κάθε εποχή που βασιλεύει η δυσαρέσκεια, η απογοήτευση και αβεβαιότητα, πολλά άτομα ζουν χωρίς ελπίδα, χωρίς ιδανικά και χωρίς κανένα σκοπό σε μια ζωή, όπου είναι έντονος ο συναγωνισμός και η κοινωνική αδικία.

Έτσι μη έχοντας γερά θεμελιωμένη την προσωπικότητά τους και όχι σπάνια κάποια κληρονομική επιβάρυνση, καταφεύγουν στη «μαγική λύση» των προβλημάτων τους. Εδώ στην κατάσταση αυτή συνετέλεσαν αναμφισβήτητα και οι εξής παράγοντες οι οποίοι θα αναλυθούν εκτενέστερα παρακάτω.

-Η χαλάρωση των δεσμών της οικογένειας

-Η Μείωση της εμπιστοσύνης προς το σχολείο και η έλλειψη κατάλληλης ενημέρωσης από τους εκπαιδευτικούς για τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που έχει η χρήση των ναρκωτικών.

-Η χαλάρωση των δεσμών με τις παραδοσιακές αξίες και αρχές και η αποκοπή από τις ρίζες

-Η έλλειψη ιδανικών, η ανασφάλεια, το άγχος της επιβίωση και της επιτυχίας.

Η μεγάλη έξαρση του κοινωνικού φαινομένου των ναρκωτικών σε παγκόσμια κλίμακα, έχει αλλάξει ακόμη και το «καταναλωτικό κοινό». Καταναλωτής των διαφόρων ναρκωτικών δεν είναι μόνο ο «απόβλητος», το ρεμάλι της κοινωνίας, η πόρνη κ.ο.κ. Σήμερα ευάλωτα στα ναρκωτικά έχουν γίνει πλέον άτομα απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις.

Είναι ο νέος από μία «ευυπόληπτη οικογένεια», η κόρη του επιχειρηματία, ο γιός του γιατρού, του εκπαιδευτικού κ.ο.κ. Αν θελήσει κανείς να παρακολουθήσει την διαδικασία μέσα από την οποία, σε διάστημα περίπου μισού αιώνα η χρήση ναρκωτικών πέρασε από τα μέλη του υπόκοσμου και των, οικονομικά, πολιτισμικά και συνεπώς κοινωνικά περιθωριακών ομάδων στα μέλη του κοινωνικού στρώματος που λέγεται νεολαία, δεν έχει παρά να εξετάσει τα χαρακτηρίστηκα αυτού του στρώματος και τη σχέση του με τη γενική κοινωνική κατάσταση.

Οι ανήλικοι είναι συνήθως φορείς του πιο αγνού και ανυπόκριτου ενθουσιασμού, γιατί η πείρα της ζωής δεν τους έχει ακόμη σκληρύνει. Θέλουν να ζήσουν και ονειρεύονται να ζήσουν καλύτερα από τους γονείς τους. Η αδυναμία όμως πρόσβασης στη μόρφωση για πολλούς νέους, η ανεργία, η έλλειψη ενδιαφερόντων (αθλητισμός, μουσική) και το γενικότερο κλίμα της κατάρρευσης των ηθικών αξιών, της αποξένωσης και της συνολικότερης αλλοτρίωσης των ανθρώπινων σχέσεων είναι το οδυνηρό ξύπνημα για το νέο από τον κόσμο του παραμυθιού της παιδικής ηλικίας.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια, ότι όλοι οι νέοι κάτω από αυτές τις συνθήκες γίνονται ναρκομανείς. Όμως εάν συνυπάρξουν και ορισμένοι άλλοι παράγοντες, τότε ο νέος μπορεί τελικά να οδηγηθεί στα ναρκωτικά.

Η πρόληψη λοιπόν χρειάζεται πολιτική βούληση. Τα μεγαλόπνοα προγράμματα μένουν μόνο στα χαρτιά. Μπορούν και πρέπει να δοκιμασθούν συνδυασμοί προγραμμάτων με συγκεκριμένους στόχους και προληπτική αποτελεσματικότητα.

Μόνο με μια ρεαλιστική και αποφασιστική αντιμετώπιση του προβλήματος από την Πολιτεία, με τη λήψη ριζοσπαστικών μέτρων και αποφάσεων και προοδευτικές νομοθετικές ρυθμίσεις, όπου ο παράγοντας άνθρωπος θα αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη αξία από τον παράγοντα κέρδος.

Θα έχουμε ελπίδες να αρχίσει να γέρνει η ζυγαριά υπέρ της θετικής και αποτελεσματικής αντιμετώπισης του προβλήματος όλων μας. Των παιδιών μας. Απέναντι των οποίων έχουμε ιερή υποχρέωση να ανταποκριθούμε.

 

Του Νίκου Παράσχου

Δημοτικός σύμβουλος δήμου Θερμαϊκού